W dzisiejszej publikacji skupimy się na zagadnieniu związanym z rynkiem kryptowalutowym.
Przenalizujemy temat stakingu kryptowalut przez pryzmat wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 grudnia 2023 r., sygn. akt: I SA/Wr 413/23 – dalej „wyrok WSA”.


Czym jest staking kryptowalut?


Tytułem wstępu należy wyjaśnić, czym dokładnie jest staking kryptowalut. Jak trafnie zauważył skład orzekający w wyroku WSA – „Jedną z funkcjonalności stakingu w mechanizmie PoS jest przyznawanie użytkownikom kryptowalut za „trzymanie” kryptowalut na portfelu.”. Chodzi o przechowywanie kryptowalut w określonej przestrzeni (wówczas kryptowaluty te są niejako zablokowane), w zamian za to użytkownik otrzymuje pewną ilość kryptowalut.

Stakowanie kryptowalut najprościej przedstawiając, polega na dobrowolnym blokowaniu kryptowalut, aby otrzymywać za to nagrodę.

„Zatem za to, że Wnioskodawca będzie stakować (blokować) kryptowalutę wybranego blokchainu podmiot, który jest do tego uprawniony,
będzie dokonywać rozliczenia i na podstawie ilości stakowanej kryptowaluty będzie przyznawać Wnioskodawcy część opłat transakcyjnych
z bloku lub transakcji, który waliduje (w zależności od rodzaju projektu). Wnioskodawca będzie partycypować w zyskach pochodzących
z opłat transakcyjnych pobieranych na wybranej platformie kryptowalutowej, ze względu na zapewnienie płynności transakcji, tj. ich
walidację (umożliwienie przeprowadzenia transakcji z udziałem kryptowalut) poprzez udostępnienie walut wirtualnych Wnioskodawcy na
potrzeby obsługi transakcji kryptowalutowych. Potwierdzenie transakcji będzie możliwe przy wykorzystaniu zablokowanych walut
wirtualnych Wnioskodawcy, bez czego przeprowadzenie transakcji byłoby niemożliwe lub poważnie utrudnione. Platforma udostępnia
użytkownikom możliwość zablokowania kryptowalut na dedykowanym koncie staking pool i otrzymywania nagrody proporcjonalnie
do zablokowanej ilości kryptowalut przez użytkownika (tu też Wnioskodawcę). Nagrody za staking kryptowalut są rozdzielane
pomiędzy użytkownikami codziennie o północy oraz trafiają bezpośrednio na portfele użytkowników (tu też Wnioskodawcy).”.


Ważny wyrok WSA kryptowaluty (analiza prawna rynku kryptowalut w zakresie stakingu).


Wyrok ten zasługuje na szczególne uwzględnienie, szczególnie z punktu widzenia jasności przekazu i prostoty wyjaśnienia ważnych
kwestii związanych z rynkiem kryptowalutowym. „Obecnie przychód z odpłatnego zbycia kryptowalut stanowi przychód z kapitałów
pieniężnych. W obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. stanie prawnym ustawodawca zaliczył bowiem przychody z opłatnego zbycia
kryptowalut do przychodów z kapitałów pieniężnych (art. 17 ust. 1 pkt 11 u.p.d.f.). Przez odpłatne zbycie waluty wirtualnej
rozumie się natomiast wymianę waluty wirtualnej na prawny środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż
waluta wirtualna lub regulowanie innych zobowiązań walutą wirtualną (art. 17 ust. 1f u.p.d.f.). Wymiana kryptowalut na
inne kryptowaluty – jako niewymieniona w art. 17 ust. 1f u.p.d.f – jest neutralna podatkowo na gruncie podatku dochodowego
od osób fizycznych (wyrok NSA z 22 marca 2022 r., sygn. akt II FSK 1688/19).

Tym samym – w stanie obowiązującym w dacie złożenia wniosku o udzielenie interpretacji (19 stycznia 2023 r.) – twierdzenie organu
„że na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych waluty wirtualne/ kryptowaluty uznaje się za prawa majątkowe”
jest nieprawidłowe. W konsekwencji nieprawidłowe jest też twierdzenie organu, że w momencie otrzymania nagrody (kryptowalut)
po stronie wnioskodawcy powstaje przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 18 u.p.d.f. W tym zakresie organ dokonał
błędnej wykładni art. 18 u.p.d.f. Od 2019 r. przychody z obrotu walutami wirtualnymi kwalifikowane są bowiem – jak już to zostało
wcześniej podkreślone – do przychodów z kapitałów pieniężnych (art. 17 u.p.d.o.f.).

Zatem podatnicy zobowiązani są do rozpoznania przychodu nie tylko w sytuacji, w której dokonają zbycia kryptowaluty w zamian
za przyjęte w obrocie środki płatnicze, lecz także w przypadku nabycia towarów, usług lub praw majątkowych w zamian za kryptowaluty.
W takim przypadku przychodem podatnika jest wartość zakupionego towaru/usługi/prawa majątkowego. Przychód powstanie
również wtedy, gdy podatnik w celu uregulowania zobowiązania spełni dane świadczenie za pomocą kryptowaluty.
Należy uznać, że w takim przypadku przychód powstaje w wysokości uregulowanego zobowiązania. Tym samym w przedstawionym
przez wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym momentem powstania przychodu z nagród będzie – w ocenie Sądu – moment zbycia kryptowaluty
w zamian za przyjęte w obrocie środki płatnicze, kiedy to podatnik otrzymuje określone wartości pieniężne lub też moment
zapłaty kryptowalutą za towar bądź usługę, kiedy dochodzi do realnego przysporzenia w majątku podatnika, wyrażonego w walucie tradycyjnej.”.


Podatki kryptowaluty w Polsce


Za składem orzekającym w wyroku WSA warto jest powtórzyć, że „w przypadku, gdy w związku z otrzymaniem kryptowaluty w ramach
nagrody podatnik nie otrzymuje wartości pieniężnych lub też nie dokonuje zapłaty kryptowalutą za towar bądź usługę, lub praw
majątkowych, to transakcja taka jest neutralna podatkowo i nie kreuje przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych.”.
Zatem należy jednoznacznie wskazać, że staking kryptowalut nie jest automatycznie przychodem i okoliczność ta jest neutralna podatkowo.